Osobista Kraina Trolli

Upał był wczoraj taki, że miałam wrażenie, że mi się mózg rozpuszcza.
Uznałam, że spacer z Tosią w takich warunkach to byłaby tortura i dla niej i dla nas. No i obawiałam się, że sobie poparzy łapy na rozgrzanych asfaltowych ścieżkach.
Pojedziemy nad jezioro, zdecydowałam. Na jedną z dwóch psich plaż w mieście. Od wody będzie ciągnęła przyjemna bryza, a w cieniu, pod brzózką, na chłodnej trawie Tosia odetchnie. A i łapki będzie mogła zamoczyć i wody popić.
Na miejscu okazało się, że air condition czyli bryza od wody uległa awarii. Cieć zaspał i nie wcisnął guziczka… czy coś. Niebo zasnuło się chmurami, ale w powietrzu wciąż było jakieś 30stopni. W związku z tym brzozy cienia nie dawały. A chłodna trawa … cóż. Nie padało od jakichś dwóch tygodni, więc trawnik powoli zmienia się w klepisko.
Zejście do wody strome, wchodzi się po kamieniach małych i większych od razu po kolona. Parę kroków dalej dno się unosi i znowu jest tylko po kostki. Ale przebrnięcie przez brzeg jest trudne, zwłaszcza gdy się nie wzięło wodnych butów. (Mam takie, specjalnie na tę plażę kupione, ze sztywną podeszwą).
Mimo nie sprzyjających warunków weszłam do wody.
Bo Tośka zamieniła się w kamień i odmówiła moczenia łapek. Nie. I koniec. Pół plaży miało uciechę obserwując jak namawiamy psa do wejścia do wody. A im bardziej namawialiśmy tym bardziej pies mówił, że nie.
W końcu weszłam do tej wody, licząc, że miłość do mamusi wygra z uporem. Ale gdzie tam!
Wróciliśmy posłusznie na trawkę. EM poszedł do wody sam, mając nadzieję na popływanie. Ale wrócił szybciej niż poszedł, bo okazało się, że temperatura wody zmienia się drastycznie i odwrotnie proporcjonalnie do głębokości. O ile na płyciźnie miała jakieś 20stopni (internety mówiły o 16, ale to pewnie uśredniona) to im głębiej było coraz zimniej…
Tak więc plażowanie nie spełniło naszych oczekiwań w najmniejszym stopniu.
Tylko Tosia jako jedyna nie sprawiła nam zawodu i na hasło „do domu” jak zawsze odmówiła współpracy.
Powiedziałam mężowi, że będzie padać.
Powiedział, że nie będzie.
Powiedziałam, że będzie. Chyba niewiele, ale coś spadnie.
Zapytał skąd wiem.
Powiedziałam, że moje nogi mówią.
Powiedział, że moje nogi się mylą. Jego aplikacja pogodowa mówi, że nie będzie padać.
Trzy godziny potem przeleciał deszcz. Nie zauważyłam go, bo siedziałam w sypialni, przy zamkniętym oknie.
Wyszłam się przejść, mając nadzieję, na łyk świeżego powietrza, ale z tym nadal było kiepsko.
Zdjęcia robiłam telefonem.

Ważka była uprzejma i dała się fotografować. Złapać taką obiektywem to nie lada sztuka. A ta sobie siedziała i nawet pozwoliła podejść na odległość metra… Podziękowałam jej.
Wiecie, że ważki to najstarsze owady na ziemi? Są też podobno najszybsze.
I że są takie osobniki co mają rozpiętość skrzydeł do 19cm?

Zafundowałam sobie szczepienie od TBE. Co prawda to dopiero pierwsza dawka, a jako osoba po pięćdziesiątce muszę ich przyjąć 4 żeby mieć pełną ochronę. A każda kosztuje 400kr i niestety nikt tego nie refunduje.
Skuteczność ochrony po pełnym szczepieniu wynosi 98%.
No to będąc w wisielczym nastroju wyliczyłam, że można zabulić 1600kr, a mimo to zachorować na odkleszczowe zapalenie mózgu.
I pomyślałam, że znając moje parszywe szczęście to właśnie mnie może się coś takiego przytrafić i już nawet byłam gotowa zrezygnować, ale zdrowy rozsądek zwyciężył.
Bo jednak 2% ryzyka to nie to samo co np. 30… Nie wiem co prawda jak duże ryzyko jest, ale przeczytałam, że o ile w roku 2020 w Zachodniej Gotlandii zapadło na to 59osób, to w 2021 – już 108. A rejon zwany Skaraborg czyli mój, jest najbardziej pod względem niebezpieczny – tak piszą na stronie 1177.
A TBE to jest taka fajna choroba, co to najpierw cię łeb napierdziela jak głupi, do tego rzygasz, a oczka ci tańczą walczyka. Lekarstwa na to nie ma, poza takim zwykłym leczeniem objawowym. A w spadku dostajesz różne jeszcze fajniejsze rzeczy. Np. porażenie nerwów, problemy z koncentracją a nawet paraliż. Fajne, nie?
A im się jest starszym tym powikłania mogą być groźniejsze.
Oczywiście jak ktoś jest mieszczuchem, to ma małe szanse na złapanie takiej przyjemności. Gorzej jak ktoś lubi się włóczyć tam i siam, lubi włazić w chaszcze albo siadać/kłaść się na trawie bo na przykład chce tego kwiatka z robaczkiem złapać.
Misia przeszła TBE mając jakieś 25lat. Teraz ma 31. W spadku dostała: drżenie rąk, problemy z koncentracją oraz bezsenność.
A i tak neurolog powiedział, że miała szczęście, bo młoda i zdrowa…

A ja od czasu jej choroby dostałam kleszczofobii.
No to może teraz ta fobie się zmniejszy.
Tylko proszę! Nie opowiadajcie o innych fajnych prezentach od kleszczy, bo teraz nie poradzę sobie z tym.

a ja kisnę po całych dniach przy biurku.
Doszło do tego, że nawet jak Zuzu pyta czy może przyjść, to odczuwam zniecierpliwienie.
Mam poczucie, że gonię własny ogon.
Mam poczucie, że tyle godzin pracy wcale się nie przekłada na większe pieniądze. Za każdym razem jak przychodzi mi do głowy „trzeba kupić…” „Kończy się…” zaczynam odczuwać panikę i złość. Do tego stopnia, że któregoś dnia powiedziałam, że najchętniej pozbyłabym się kota, bo mnie przeraża materialna odpowiedzialność za niego…
Jestem na najlepszej drodze do wypalenia się, jak widać.
Tylko nie radźcie mi, że mam odpocząć, bo to sama wiem. Rzecz w tym, że jak odpoczywam to potem mam jeszcze większy ścisk w żołądku, że nie zdążę.
Jednocześnie potrafię roztrwonić godzinę lub kilka na przewijanie facebooka, instagrama czy demotywatorów.
Rozważam sięgnięcie po antydepresanty, ale na razie posiłkuję się multiwitaminami, bo może to tylko brak jakichś składników.
Po raz pierwszy …od zawsze? … przeszkadza mi jasna noc. Założyłam na okno podwójne zasłony.
A jednocześnie tak strasznie mi żal umykającego lata.
Mam poczucie, że jeszcze tydzień i znowu będziemy iść ku zimie. I przeraża mnie to.
Marzę o kilku dniach bez telefonu, bez męża, dzieci, wnuczki. Żeby nikt nic nie chciał. Najchętniej z Tośką, gdzieś poza domem, gdzie trawa i słońce będą zaraz za progiem. Bez komputera, bo pewnie zaraz bym przy nim utkwiła. Z książką, audiobookiem, drutami i kolorową włóczką. Z Tośką obok, ale bez obowiązkowych spacerów nóżka za nóżką po betonie czy asfalcie.
Uciekłabym.

Dziś w Szwecji zakończenie roku szkolnego. Oczywiście ci, co skończyli szkołę średnią świętowali nieco wcześniej, reszta: dziś.
Od poniedziałku poranki będą cichsze…
Ciepło. Bezwietrznie. Wilgotno, bo pada co chwilę, ale też wychodzi słońce. Więc nie ma nudy. Zawsze jest ten ekscytujący moment rano: skarpetki czy tylko stopki? Spodnie do kostek czy krótsze? Buty, trampki czy tenisówki?
15-16 stopni o godzinie ósmej to jest naprawdę ciepło. Zwłaszcza jak nie wieje i nie zawiewa z północy.
Lubię taką pogodę.
Tosia chyba wydobrzała, ale wciąż uważamy i właściwie poza swoją karmą nie dostaje nic innego. Dziś jednak dałam jej onsior – tabletkę przeciwbólową, bo ta sztywność łap jest niestety widoczna gołym okiem. No i pies kompletnie nie chce chodzić. Stanie i stoi. Gapi się na ludzi. Ponaglana: kładzie się i tyle. A im mniej się rusza tym gorzej dla stawów.
Do miasta przyjechały food trucki. Aj waj! WYDARZENIE!
6 przyczep zaledwie… Węgierskie langosze, francuskie crepes, tajskie, angielskie toffi, francuskie sery. Nic specjalnego… Polskę reprezentują: bigos, schabowy i pierogi, ale nie ma ani ruskich, ani z kapustą, ani z mięsem.
Food trucki ustawiły się na Torget Bron czyli na moście koło rynku. Kolejny raz gratulacje za genialny pomysł dla rajców. (Sarkazm).
Most stał już nawet nie wąskim, a wręcz zatkanym gardłem. Nie sposób było przejść, nie sposób dopchać się do lady, nie ma miejsc żeby usiąść i zjeść,bo nikt się o to nie zatroszczył.
A tymczasem rynek stoi całkiem pusty. Wielki, brukowany plac. A nie, przepraszam: wczoraj wieczorem na placu stały złomy stare samochody i motory. A jutro będzie targowisko. Nie, nie można było wyłączyć ulicy z ruchu i rozszerzyć placu na ulicę, która w soboty jest zamykana i tak.
Lepiej przeciągnąć kable z energię „siłową” przez ulicę, usypać na nich wał z piachu. A ruch niech się odbywa normalnie. Czyli ludzie chodzą tam i z powrotem, a ten co nieopatrznie wjedzie tam samochodem stoi i czeka w nieskończoność.
Nie wiem jak to się dzieje, że ci co rządzą moim miastem, cokolwiek nie zrobią, wszystko wydaje się być pozbawione sensu i logicznego myślenia. Czasem mam wrażenie, że decydenci po prostu chcą się wykazać niekonwencjonalnym myśleniem. No i jak już coś wymyślą to nie wiadomo: śmiać się czy płakać.
Zadziwia mnie, że nie widzą śmieszności i braku logiki w swych działaniach.
Ot takie trawniki. Od wczesnej wiosny do późnej jesieni w całym mieście, nawet tam, gdzie naprawdę rzadko kto chodzi, trawa jest golona na wysokość może 3-4cm. A w parkach i innych takich miejscach stawiają tzw insekthotell czyli takie słupki z różnym wypełnieniem, żeby robaczki miały gdzie mieszkać. I się oczywiście potem szczycą „nasza komuna dba o środowisko, w tym roku postawiliśmy Xszt insekthottel”. Noż… przestańcie golić tam, gdzie nie trzeba i wypchajcie się waszymi hotelami.
Albo inna akcja „Levande centrum” czyli centrum miasta żyjące.
Bo w naszym mieście po godzinie 16 życie zamiera. Niby sklepy są czynne są do 18, ale mało ludzi chodzi. Zimą wiadomo: ciemno i zimno nie skłania do wychodzenia. Ale latem? Nie ma opcji, że się po południu, wieczorem posiedzi w przytulnej kafejce, napije kawy, herbaty, soku, zje ciastko. Można iść do restauracji. Ale kawiarenki po godzinie 14, nie ważne: piątek czy świątek, zamknięte są na głucho. I zimą i latem.
Była propozycja by te kawiarenki, wzorem innych miast, w lato wyprowadzić na Torget czyli na rynek. Rajcy odmówili, bo… rynek jest do innych celów.
Więc centrum miasta nadal jest, i jeszcze długo będzie, wymarłe popołudniami.
Jest jeszcze to nasze jezioro.
Jest wielkie, nie? Jest 3 pod względem wielkości w Europie. Warto by z tego skorzystać. Połączyć jezioro z miastem. Zrobić marinę, która przyciągnie turystów, wodniaków i nie tylko.
Nope. Jezioro leży sobie gdzieś na uboczu, w mieście, o ile nie wieje z północy, kompletnie się go nie czuje i nie widzi.
Po latach zdecydowano się coś zrobić…. więc robią sztuczną plażę, a zaczęli od wycięcia wszystkich drzew.
O zasypywaniu kawałka zatoki to już nawet mówić się nie chce.
Ale jak się posłucha polityków to „miljö” (środowisko naturalne) z ust im nie schodzi. Hipokryzja w najczystszej postaci. Inna rzecz, że to jest trend w całej Szwecji.
Szwecja, tak jak wszystkie inne państwa, namawia, usilnie namawia oraz prowadzi politykę zmierzającą do wykluczenia komunikacji prywatnymi samochodami.
Tylko, że jak miałabym komunikacją publiczną pojechać np. do Goteborga to wychodzi mi drożej niż jazda samochodem. Jeśli jadę sama. Dla dwóch osób to już w ogóle jakiś kosmos cenowy. Nie mówiąc o tym, że Goteborg to duże miasto i z dworca do wybranego miejsca też trzeba by komunikacją, bo pieszo za daleko.
Coraz częściej mam odczucia, że powinniśmy – my, jako społeczeństwo i to nie tylko w Szwecji, ale na świecie- zrobić kolejną rewolucję. Wywalić na pysk cały ten partyjny aparat. Wprowadzić wybieranie osób a nie partii. Zakazać bogatym lobbingu i otwarcie powiedzieć, że lobbing to jest to samo co korupcja. Przywrócić prawdziwą demokrację.
Bo to, co teraz się dzieje prowadzi nieuchronnie do powrotu starego feudalizmu. No i co z tego, że nie ma kary chłosty i prawa pierwszej nocy? Jeszcze. Bo wszystko przed nami…