Głowo, o co ci chodzi?
Nie masz pilnego terminu za tydzień…
Na kontach bankowych jest wystarczająca ilość kasy… Nie żeby majątek, ale na podatek i czynsz wystarczy przecież.
Nie masz żadnych innych powodów do zmartwień, więc o co ci do cholery chodzi od niedzieli?? Żołądek mówi, że już ma tego dość i zaczyna rozważać emigrację.
Weź się dziewczyno opanuj trochę i wyluzuj.
————-

Obcowanie z Zuzanną na co dzień jest naprawdę zaskakujące.
Takie jedzenie…
– Zuzku, mam mięso mielone. Chcesz kotlety smażone czy gotowane?
– Smażone.
– A chcesz frytki do tego czy zwykłe kartofle.
– Zwykłe kartofle, gotowane.
– I mizerię?
– TAK! I koperek!

Następnego dnia
– Chyba trzeba jakąś zupkę…
– TAK!! Kalafiorkową!

Zupka się skończyła, trzeba kolejną..?
– Pomidorową.
Nadmieniam, że dziecko nie kręci nosem, że coś pływa, że zielone, za gęste, za rzadkie.
U Babci wszystko jest najlepsze.
Kilka lat temu Bonus Mama Kasia zadzwoniła z pytaniem:
– Jak ty robisz tę pomidorową, bo podobno jest najlepsza na świecie…

Albo ubrania
Mam taki sweter. Szary. Bawełniany. Nijaki.
Jest stary, porozciągany. Służy mi za szlafrok. Szlafrok też mam, ale za długi, plącze się… A sweter wygodniejszy. I ten sweter to jest ukochane ubranie mojej wnuczki, gdy jest u mnie. Jak zimno, jak się chce mieć przytulnie, jak nie ma co na siebie narzucić…
– Czemu go tak lubisz? – zapytałam kilka lat temu, bo nie chciała mi oddać gdy wracała do mamy.
– Bo pachnie babcią.

Mam też czapkę. Też szarą, nijaką i starą. Nie umiem się z nią rozstać, choć innych czapek w domu pod dostatkiem. No jakoś tak… najlepsza jest. Zgadnijcie kto teraz tę czapkę nosi? Ale powiedz: to chodź do sklepu kupię ci taką, jaką będziesz chciała… Odpowiedź brzmi: nie, ja mam dużo czapek, ale nie noszę…

A poza tym moja wnuczka jest najnormalniejszą osobą jaką znam.
Jakim cudem to dziecko jest takie normalne, to ja nie wiem.
Ale jest moim ulubionym człowiekiem.