Wpadłam w jakąś niemoc umysłową. Noż kurde jednego zdania porządnie sklecić nie mogę. Gdy próbuję cokolwiek napisać – myśli się rwą jak zleżałe nici.
To samo z czytaniem.
Nie wiem ile zaczęłam książek by porzucić wcześniej lub później.
Albo ile filmamów.

Tak naprawdę jedyne co jest w stanie mnie wciągnąć to jakieś historie post-apo lub s-f czyli to, co jest kompletnie oderwane od rzeczywistości.
Możliwe, że potrzebuję resetu.
Gorzej, bo mam to samo z pracą. A tu na koncie zaczyna hulać przeciąg a sterta spraw do załatwienia rośnie.

Czytam zaprzyjaźnione blogi… ale nie jestem w stanie nic napisać.

Co robię?
Układam pasjanse. W kółko i kółko. Albo bazgrolę mazakami. Albo oglądam jakieś niestworzone historie i dłubię na drutach.

Gdzieś mignęła mi jakaś reklama jakiegoś mindfullness czy innych czary-mary i padł zwrot „tryb przetrwania” . No to chyba jestem w takim stanie.

A za oknem deszcz, szaro-srebrno, 19 stopni bez wiatru.
Ulga po wczorajszym dniu. Wczoraj było 28stopni, niby wiało, ale powietrze było tak ciężki,e że cały dzień miałam uczucie jakbym miała imadło na głowie. No i oczywiście ból głowy, stopniowo przechodzący w migrenę.
Gorąco, które zwykle mi nie przeszkadza wczoraj doskwierało bardzo. Moje ciało zareagowało tak, jak na gorączkę czyli: potrzebujemy sił na walkę z wrogiem – zwiększamy zapotrzebowanie na energię czyli po ludzku: nie mogłam się najeść. Jadłam, jadłam i jadłam. Prawie całe popołudnie coś żułam. Nie dało się tego oszukać wodą (gorąco, może mylę pragnienie z głodem). A najdziwniejsze, że dziś w ogóle tego nie czuję…

W ogóle ostatnio mój układ grzewczo-chłodniczy wariuje, miewam uderzenia gorąca, jakich nie miałam nawet w czasie menopauzy.
I wyostrzył mi się węch. (Dlaczego tak wielu ludzi po prostu śmierdzi?! I to nie tylko w upalne dni…)

Skończyłam ostatnią firmę z roku 2023.
Może będę mogła odetchnąć i może sprawność umysłowa wróci.